Consignatieovereenkomst
Bij consignatie zijn de goederen in eigendom van de inbrenger. Dit kan degene zijn die de goederen heeft gemaakt zoals een kunstenaar, meubelmaker of een importeur. De verkoper, de consignatienemer heeft een winkel, loods of galerie. De goederen worden hier verkocht aan het publiek. In deze consignatieovereenkomst leg je afspraken vast over de verdeling van de opbrengst, wijze van betaling en verdeling van de risico’s. Doel van dit contract is het verkopen van de goederen, in tegenstelling tot bewaarneming, waarbij sprake is van tijdelijk bewaren.
Wat je zelf moet regelen in dit contract
Je moet zelf de producten beschrijven en de vergoedingen en dergelijke vaststellen.
Samenvatting
Bevat bepalingen over:
- Omschrijving producten;
- Eventuele exclusiviteit;
- Verzekering;
- Afrekening;
- Looptijd;
- Eventuele hang- of stavergoeding.
Context
Je gebruikt dit document in de volgende situatie:
Consignatie is een manier om als tussenhandel (winkel, galerie en dergelijke) minder financiële risico’s te lopen. Door de goederen niet in te kopen maar in consignatie te nemen is er minder beslag op kapitaal. Bovendien wat niet verkocht wordt gaat terug naar de inbrenger. Deze manier van handel vindt veel plaats bij creatieve beroepen zoals kunstschilders of meubelmakers. Het is ook toepasbaar op andere goederen.